گل لاله ( TULIP PULCHELLA) با نام علمی TULIP PULCHELLA و از خانواده سوسنیان، بومی منطقه ایران و ترکیه می باشد.
گل لاله گیاهی چندساله است. متشکل از حدود ۱۵۰ گونه پیاز دار با گل های زرق و برق دار، متعلق به خانواده سوسنیان. انواع گونه‌های لاله در جنوب اروپا ، شمال آفریقا و غرب آسیا (آناتولی و ایران) و شرق آسیا در چین بومی هستند. مرکز و نژاد اصلی تنوع وراثتی امروزه گونه‌های مختلف لاله به آسیای مرکزی برمیگردد (کوهای هندوکش و استپ‌های قزاقستان). از لاله به عنوان گیاهان گلدانی و یا به عنوان گل بریده تازه استفاده میشود.
هلند تولید کننده اصلی گل لاله دنیا میباشد به طوریکه در سال ۳ میلیارد شاخه از این گل تولید مینماید که اغلب صادر میشوند.
امروز ، جشنواره های متعدد لاله در سراسر جهان برگزار میشود و توریست های فراوانی را به خود جذب مینمایند. از جمله هر بهار در انگلستان، هلند ، ایالت میشیگان و جشنواره Skagit در واشنگتن همچنین جشنواره Orange City and Pella وجود دارد ، و در کانادا جشنواره لاله در اتاوا برگزار میشود. در استرالیا نیز چند جشنواره در ماه های سپتامبر و اکتبر برگزار می شود.
زمان کاشت
زمان کاشت پیاز لاله نیمه ی اول فصل زمستان می باشد و حدودا دو ماه بعد از کاشت به گلدهی می رسد.
لاله ها از زمان کاشت پیاز اغلب نیاز به پنج تا هشت سال برای رشد کافی و گل دادن دارند. تولید کنندگان تجاری معمولا برداشت گل لاله را در اواخر تابستان و زمانی که به اندازه کافی بزرگ شده باشند آغاز مینمایند، و گل های کوچکتر را دوباره کاشته و برای فروش در سال آینده میگذارند.
خاک مناسب
خاک مناسب برای کاشت مخلوطی از ماسه و خاک معمولی است که به خوبی زهکشی شده.
آبیاری
گل لاله به رطوبت کمی نیاز دارد و هفته ای دو بار باید آبیاری شود.
نور
این گیاه به نور فراوان خورشید نیازمند است.برای کاشت در خانه پس از کاشت گلدان را به مکانی پر نور پشت پنجره منتقل کنید.
دمای مناسب
دمای مناسب برای رشد ۱۷ درجه سانتی گراد است.
نکات لازم
بسته به نوع رقم پیاز، پیازهای کوچکتر از یک اندازه معین، تنها یک برگ تولید خواهند کرد و تا سال بعد گل نخواهند داد. بسته به رقم، برای برداشت گل از پیازهایی استفاده کنید که دور کمرشان بیشتر از ۱۰ تا ۱۲ سانتی‌متر باشد.
پوسیدگی آبی (در اثر پنسیلیوم) به صورت عام جدی نیست. ولی اگرکه قرار باشد که در انبار خشک نگهداری شوند یا به سرعت کاشته و آبیاری شوند، پیازها باید با پودر قارچ کشی آغشته شوند.
برای کاهش تاثیرات بیماریهای خاکزی بسترها را استرلیزه کنید. مانند تاثیرات ناشی از قارچهای ریزوکتونیا و فیتیوم. قارچ خاکستری (بوتریتیس) گلبرگها و ساقه‌ها را تحت تاثیر قرار میدهد. تناوب زراعی و استفاده از قارچ‌کشها برای مبارزه با مشکل کمک کننده هستند. از غرق آب شدن پیازها بپرهیزید. پوسیدگی انتهایی (در اثر قارچ فوزاریوم اوکسیپوروم) موجب شاخ و برگهای قرمز، ریشه کم و پیازهای پوسیده میشود. این مشکل باید توسط پرورش دهنده کنترل شوند و هرگز چنین پیازهایی وارد مزرعه نشوند. پیازهای تازه خریداری شده را حتما از نظر پوسیدگی سفید و بوی ناجور چک کنید. پیازهای آلوده قسمت تحتانی نرم شده زیر پوششهای بیرونی دارند و ممکن است بسیار سبک شده‌باشند. اگر ۱۰٪ از پیازها آلوده شده باشند همه بسته پیازها را نابود کنید.
منبع: کشتزار
www.keshtzar.com
کشتزار اين مقاله را براي اولين‌بار منتشر کرده‌است، لذا نقل مطلب بدون درج لينک فعّال کشتزار اخلاقي نيست.
