گوجه فرنگی (TOMATO) با نام علمی LYCOPERSICUM ESCULENTUM و از خانواده بادمجانیان بومی منطقه آمریکای جنوبی از نواحی مکزیک تا شیلی می باشد.
نام های دیگر آن : گوجه مکزیکی، Love Apple ، Tamatar, Tomato Fruit.
يک گياه علفي چند ساله از خانواده بادمجانيان است و با گياهاني نظير فلفل، بادمجان، سيب زميني، تاجريزي، توتون و بسياري از گياهان زينتي مانند اطلسي هم خانواده مي باشد. گوجه فرنگي معمولي جزء گياهان گرمسيري محسوب مي شود و کشت آن در اغلب مناطق گرم و معتدل رونق زيادي دارد. اين گياه بوته اي چند ساله است ولي معمولاً به صورت يکساله پرورش داده مي شود.
روش کاشت
گوجه فرنگي با کشت مستقيم بذر توليد ريشه هاي عميقي مي کند بطوري كه در زمين هاي نرم تا بيش از ۲ متر نفوذ مي كند.
گوجه فرنگی را میتوان به صورت بذر و یا نشا کشت کرد. در کاشت نشائي از رشد ريشه ي اصلي گوجه فرنگي کاسته مي شود. بهار فصل کاشتن گوجه فرنگی است. در اواسط فصل بهار نشاء کاری شروع می شود.
در روش کشت گوجه فرنگی از طریق بذر ابتدا بستری را در نظر گرفته و بذرها را در آن می کاریم. فاصله هر دانه باید ۳۵ تا ۶۰ سانتیمتر باشد و یا اگر در بالکن میخواهیم داشته باشیم بهتر است اول بذرها را در گلدان کوچک کاشته و وقتی به ۲۰ تا ۳۰ سانتی متر به یستر اصلی منتقل کنیم.
ميزان ازت موجود در خاک در تشکيل ميوه بي نهايت مؤثر است. زيرا ميزان ازت كافي در خاک سبب بهتر شدن رشد رويشي گياه شده كه در نتيجه باعث بالا رفتن كيفيت ميوه مي شود. اين گياهان به خوبي توليد ميوه مي کنند. البته ازت فراوان در خاک ممکن است عامل محدود کننده هم باشد. حرارت نيز، در تبديل گل به ميوه دخالت دارد. در حرارت هاي خيلي زياد و يا خيلي کم ميوه تشکيل نمي شود. بهترين دما در شب براي بوته هاي گوجه فرنگي بين ۱۵ تا ۲۰ درجة سانتي گراد مي باشد. دماي ۲۰ تا ۳۰ درجة سانتي گراد دماي مناسبي براي تشکيل ميوه است.
خاک مناسب
خاک غنی و دارای زهکشی مناسب برای کشت می باشد. برای کاشت در خانه می توان از مخلوط خاک باغچه + پیت ماس+ ورمی کمپوست در گلدان استفاده کرد.
آبیاری
گوجه فرنگي از نظر مصرف آب گياه پر مصرفي است و هر گونه تنش خشکي سبب ترک خوردن ميوه ها مي شود.
نور و دمای مناسب
برای پرورش گوجه فقط به آفتاب و گرمای مناسب نیاز دارید.گوجه فرنگي يک محصول فصل گرم است و به دمايي در حدود ۲۷ تا ۳۰ درجه سانتي گراد جهت رسيدن محصول نياز دارد. نياز روشنايي آن حدود ۲۰ هزار لوکس بوده و رشد مطلوب گياه در حداکثر مقدار روشنايي حاصل مي شود .
دانستنیهای جالب
ورود گوجه فرنگي به آسيا احتمالاً از طريق تجارت بازرگانان اسپانيايي با فيليپين آغاز شده و سپس در ساير کشورهاي آسيايي گسترش يافته است. اين گياه در ابتدا به علت رنگ قرمز روشن ميوه ها با اين تصور که ميوه هاي آن سمي هستند، به عنوان گياه زينتي پرورش داده مي شد به طوري که در ايتاليا به نام سيب طلايي و در فرانسه به سيب عشق شناخته مي شد. گوجه فرنگي يکي از مهمترين محصولاتي است که روز به روز مصرف آن رو به افزايش مي باشد. کشورهاي چين، آمريکا، هند، ترکيه، مصر، ايتاليا، اسپانيا، برزيل، ايران، مکزيک، يونان، روسيه، اکراين، شيلي و ازبکستان به ترتيب عمده ترين توليد کنندگان اين محصول به شمار مي روند.
خواص
این گیاه به صورت هاي مختلف از قبيل مصرف خام آن به تنهايي، همراه با سالاد، به صورت پخته، رب گوجه¬فرنگي و سس مورد مصرف قرار مي گيرد مهمترين ترکيبات ميوه گوجه فرنگي شامل حدود ۹۰ درصد (يا کمي بيشتر) آب مي باشد و بقيه آن را پروتئين، چربي، قندهاي مختلف از جمله گلوکز و فروکتوز، ويتامين هاي A، C، K، تيامين، ريبوفلاوين و املاح معدني از جمله کلسيم، فسفر، آهن، سديم، پتاسيم تشکيل مي دهد. گوجه فرنگي غني از آنتي اکسيدان ليکوپن می باشد، در ميوه هاي رسيده تر، ميزان و فعاليت آنتي اکسيداني نيز بالاتر است. از آنجايي كه ليکوپن يك آنتي اكسيدان مهم شناخته شده و سبب محافظت ياخته هاي بدن در مقابل مواد اکسيده کننده (که از عوامل سرطان زا شمرده مي شوند) مي گردد. مطالعات جديد پزشکي نشان مي دهد که ميزان انواع سرطان در افرادي که به طور روزانه از گوجه فرنگي استفاده مي کنند، بسيار کمتر از افرادي است که مصرف کمتري دارند.
منبع: کشتزار
www.keshtzar.com
کشتزار اين مقاله را براي اولين‌بار منتشر کرده‌است، لذا نقل مطلب بدون درج لينک فعّال کشتزار اخلاقي نيست.
