پیازهایی که در خاک یا گلدان کاشته شده اند را بعد از اتمام گلدهی و پس از زرد و خشک شدن کامل اندام های هوایی؛ می توان از خاک خارج کرده و در لابه لای ماسه در مکانی تاریک و خنک نگهداری کرد و در پائیز سال بعد مجدداً کشت نمود. البته کیفیت گلدهی در سال های بعدی کاهش دارد.
اطراف پیاز مادری تعدادی پیازچه تولید می شود که پس از چند سال و با افزایش قطر پیاز قادر به گلدهی هستند.

کاشت پیاز سنبل در باغچه

برای کاشت در باغچه با بیلچه حفره‌ای به عمق ۱۲ تا ۱۵ سانتی‌متر حفر کرده و پیاز را در آن قرار داده با خاک بپوشانید ، برای حفاظت از زمستان و یخبندان میتوان روی سطح خاک را با برگهای خشک شده یا کود حیوانی پوسیده پوشش داد. توجه داشته‌باشید که پیاز سنبل خود قادر است تا منفی ۲۰ درجه سانتیگراد را تحمل کند و این برای اغلب مناطق کوهستانی و سرد ایران جوابگو است.

کاشت پیاز سنبل در گلدان

زیر گلدان مورد نیاز باید سوراخ باشد روی سوراخ ها تکه سفال یا چند سنگریزه قرار میدهیم، سایز گلدان معمولا ۱۴ انتخاب می شود .ترکیب بستر مناسب برای سنبل ، حدود ۴۰درصد ترکیب بهتر است شن و ماسه همراه با ۴۰درصد رس یا خاک برگ و حدود ۲۰درصد ماده آلی مانند کود حیوانی پوسیده می باشد و یا از ۴۰درصد پیت‌ماس + ۴۰ درصد کوکوپیت + ۲۰ درصد شن و ماسه استفاده نمود.

کاشت پیاز سنبل در لیوان آب

یکی از کارهای جالبی که میتوان با پیاز سنبل انجام داد کاشتن و به گل نشاندن آن در لیوان آب است.

گلوی ظرف مورد نیاز باید به نحوی باشد که پیاز داخل آب غرق نشود ولی تماس خوبی با آب نیز داشته باشد (مانند استکانهای کمرباریک) ظرف را پر از آب کرده و پیاز را در گلوی ظرف قرار میدهید به نحوی که ته پیاز بتواند به آب دسترسی داشته باشد. نکته مهم در این کار آلوده نشدن آب به قارچها و عوامل بیماریزای دیگر است. برای جلوگیری از آلوده شدن آب میتوان تکه‌ای ذغال را در آب برای چند ساعت خیس کنید و در همین ظرف سنبل قرار دهید تا آب ظرف را ضد عفونی بکند. استفاده از آب معدنی و سبک نسبت به آبهای شهری ارجحیت دارد. آب ظرف را میتوان عوض کرد تا همیشه تمیز بوده و اکسیژن کافی داشته باشد.

روش های کاشت پیاز گل سنبل

برای کاشت پیاز گل سنبل می توان از دو روش زیر بهره جست که در ادامه به بررسی هر دو روش خواهیم پرداخت.

۱-روش اروپایی

۲-روش ایرانی

۱-روش اروپایی

ابتدا روی سوراخ ته گلدان تکه سفال یا سنگ‌ریزه قرار میدهیم. سپس مقداری خاک بستر ریخته و پیاز را می‌گذاریم. سپس دور پیاز را پر میکنیم و مقداری فشار میدهیم. (نصف پیاز بیرون خاک می‌ماند) سپس آبیاری کرده و در محلی با دمایی بین ۱۲ تا ۲۰ درجه سانتیگراد قرار می دهیم.
در روزهای ابتدایی رشد گیاه به نور مستقیم نیازی ندارد و بهتر است گیاه در تاریکی قرار داشته باشد. ولی مدتی بعد از خروج برگها باید به گیاه نور کافی برسد.درطول مدت رشد آبیاری باید مرتب باشد و گلدان همواره مقداری نم‌باشد. پس از گلدهی میزان آبیاری کم می شود.

۲-روش ایرانی

در یک گلدان با سایز دهانه ۱۴ یا ۱۵ سانتی‌متر روی سوراخها را سفال یا سنگریزه رخته و مقداری خاک بستر می‌ریزیم. یک عدد پیاز را گذاشته و روی آن را با خاک پر میکنیم. در این روش فقط نوک بیرون زده پیاز را بیرون خاک میگذاریم. گلدانها را آبیاری کرده و در هوای سرد زمستان در محیط آزاد قرار می دهیم. روی گلدانها حدود ۲۰ سانتی متر ماسه می‌ریزیم.در حدود یک و نیم تا دو ماه در چنین وضعیتی باقی می‌ماند. حداقل هر یک هفته یا ده روز یکبار آبیاری می کنیم. آبیاری نسبتا منظم و دمای شبانه حداقل ۱۵ تا ۱۶ درجه همراه با نور کافی در روز برای رشد پیازها لازم است. عمل انتقال به گلخانه معمولا از ۱۰ اسفند تا ۱۵ اسفند انجام میشود. اگر غنچه‌ها خیلی کوچکتر از اندازه لازم باشند میتوان با بیشتر کردن دمای محیط همراه با تغذیه با کودهای کامل مانند ۲۰.۲۰.۲۰ NPK یا ۱۸.۱۸.۱۸ به رسیده شدن هرچه سریعتر گلها کمک کرد.