توضیحات محصول

پیاز گل گلایل

تنوع رنگ گلایل زیاد است و به جز آبی و سبز رنگ های دیگر در گلایل ها دیده می شود. رنگ های آبی و سبز را به وسیله گذاشتن گلایل سفید در محلول رنگ غذایی در گل فروشی ها تولید می کنند.

نیاز سرمایی

پیازها بسته به رقم نیاز سرمایی متفاوتی دارند ولی به طور متوسط ۵ ماه در دمای حدود ۵ درجه سانتگیراد خواب پیازها را می شکند.

زمان گلدهی
گلایلهای زودگل از اوایل خرداد و گلایلهای دیرگل تا اواخر پاییز گلدهی میکنند. از تاریخ کاشت پیاز گلدهی نوع زودرس حدود ۶۰ تا ۷۵ روز و نوع دیررس ۱۱۰ تا ۱۲۰ روز طول می کشد. عواملی مانند رقم گلایل، اندازه پیاز، شرایط انبارداری، عمق کاشت، تاریخ کاشت و شرایط فصلی در گلدهی گلایل نقش دارند.

کاشت
در مزرعه معمولا فاصله پیازها را بسته به اندازه‌شان در ردیفها تنظیم میکنند. هر چقدر پیاز درشت تر باشد فاصله روی ردیف و بین ردیف را بیشتر میگیرند. برای مثال به طور متوسط فاصله روی ردیف را ۲۰ سانتی متر و بین ردیفها را ۳۰ سانتی‌متر در نظر میگیرند. عمق کاشت به طور متوسط ۷ تا ۱۰ سانتی متر و حداکثر ۱۵ است.

کاشت در گلدان
برای کاشت در گلدان پیازها را در گلدانهایی با سایز دهانه ۱۸ تا ۲۰ سانتی متر و با همین نسبت ارتفاع میتوان کشت کرد. عمق کاشت حدود ۵ تا ۱۰ سانتی متر است.

جنس بستر
خاک تازه و ضدعفونی شده بسیار مهم است. پس از ۲ تا ۳ سال کشت و کار باید جنس بستر عوض بشود. pH خاک مناسب ۶ تا ۶٫۵ است. بستر مورد نیاز باید خوب زهکشی شده تا رطوبت اضافه را رد بکند. جنس خاک مورد استفاده در مزارع ایران اغلب ترکیب رس و ماسه است و کمتر از کود حیوانی استفاده می شود. ولی در کشت مدرن ترکیب پیت ماس و کوکوپیت بهتر است.

آبیاری
بهتر است آبیاری مرتب باشد. ولی به رطوبت زیاد حساس است. از طرف دیگر خشکی باعث کوتاه ماندن و کج شدن ساقه می شود. تنش خشکی موجب کاهش تعداد گل ها می شود.

دما
گلایل در فصل بهار و تابستان در اغلب نقاط ایران رشد میکند. دمای پایه برای آن ۵ درجه سانتیگراد است. بهترین دما بین ۱۸ تا ۲۵ درجه بوده و در دمای زیر ۷ یا بالای ۳۰ درجه رشد متوقف می شود.

نور
هر چقدر نور کم باشد طول خوشه گل کمتر و باعث عقیمی این گیاه و کاهش تعداد جوانه‌های گل می شود ، عدم تعادل نور و دما باعث ضعیف شدن گیاه و کوتاه ماندن ساقه گل دهنده خواهد شد.

تکثیر:
این گیاه به وسیله پیازهایش تکثیر می شود. در قسمت زیرین پیازها ، در طول رشد پیازچه‌های جدیدی تولید که به مرور زمان بزرگ شده و پس از جدا نمودن می توان برای کاشت گلایل جدید مورد استفاده قرار داد.